duurvar jaate hi vaat

दुरवर जाते ही वाट.........


दुरवर जाते ही वाट

बजबजतो पक्षांचा किलबिलाट

खळखळत वाहते ते समुद्राचे नीळेशार पाणी

अशा या रम्य संध्याकाळी
मन आठवणींनी दाटुन येई
आठवतो तो भुतकाळ
करुन देई जाणीव
एका कटू सत्याची

"तिला माझे शब्द कधी कळलेच नाहीत"
मनात उठवी अनेक भावनांचा कल्लोळ

तरीही आणुन देई ओठांवर हसु
कदाचित जिवन याचेच नाव

अचानक पुन्हा वर्तमानकाळात आणुन सोडी
न मग डोळ्यांसमोर दिसते ती
दुरवर जाते ही वाट.

---Devendra Panchal....

(who else !)

shevatche shabda majhe

शेवटचे शब्द माझे..........



खुप अभ्यास करुन झाला
आता थोडे काम करेन म्हणतो

आजवर खुप काही गमावले
आज थोडे काही कमावेन म्हणतो

मनात आले जरी खुप हसु
तरी आज शेवटचे रडेन म्हणतो

दुसऱ्यासाठी खुप जगलो
आज स्वत:साठी जगेन म्हणतो

काही सुचेनासे झाले तरी
आज शेवटचे शब्द लिहीन म्हणतो

अत्तापर्यंत नेहमी दूसराच राहीलो
आज पहिला येईन म्हणतो

अत्तापर्यंत देवाकडे नेहमी
दुसऱ्यासाठीच मागीतले
आज स्वत:साठी
काही तरी मागेन म्हणतो

ही शेवटची कविता लिहीन म्हणतो
तिच्या आयुष्यातुन निघुन जाईन म्हणतो...............


--Devendra Panchal.

aaj achanak ase kay zale

आज अचानक असे काय झाले..........................

आज पक्के ठरवले मनाशी
सगळं काही मार्गी लावायचे

पण झाली जाणीव
जेव्हा खऱ्या परीस्थितीची

खऱ्या अर्थाने त्यावेळी
तोंडुन शब्द फ़ुटेनासे झाले

मनातल्या सगळ्या Feelings मेल्या
डोळ्यातून अश्रुही निघेनासे झाले

लागलेली भुकही मेली
घसाही कोरडा पडला

या सगळ्यात कधी
संध्याकाळ झाली कळलंच नाही

दूर पहावे आकाशात तर........
पक्षीही आपल्या घरट्याकडे परतले नाहीत
चंद्रही आकाशात दिसला नाही

दिवसभर खुप विचार केला
पण काय झालं कळलंच नाही

आज अचानक असे काय झाले.........................


---Devendra Panchal !