झेप
या आशांचं गाठोडं घेतलेला मी एक प्रवासी
हातात ध्येयाची काठी अन झालो मी अनिवासी
निराशेला नाही स्थान हिम्म्त आहे अपार
मोह माया भुलभुलॆय्या पण नाही आत्मविश्वासाला खिंडार
सूर्य पिउन झालो मी आरक्त समुद्राची ती काय दशा
झाले डोंगर माझ्या ढांगा वारा झाला माझी नशा
उगवत्या सूर्याला करतं हे सारं जग नमस्कार
सुसाट चाललो मी करुणी या ग्रहणावर प्रहार
अंधाराच्या झाल्या ठिकर् या प्रकाश झाला विजयी
विसरलो का मी काही बरोबर कोणी नाही ..बरोबर कोणी नाही...
No comments:
Post a Comment