tari mi tujhach ahe

तरी मी तुझाच आहे.....


तू किती ही नाही म्हटलेस
तरी मी तुझाच आहे
तुझ्या नकारालाच मी होकार समजतो
तरी मी तुझाच आहे


लहानपणापासून प्रेम करतोय
अभ्यास कितीतरी वेळा थांबला
त्या वळणावरच्या चिन्चेखलि
हा जीव कितीतरी वेळा थांबला

प्रेम माझे तुला कळलेच नाही
कितीतरी वेळा उपास केला
आई बाबा चिडून म्हणायचे
असा कसा पुत्र देवपणाला लागला

दुपारच्या सुट्टीत बाहेर जाऊन
चिंचेचा खिसा तुझ्यासाठी भरायचा
नेहमीच तुला द्यायला जाताना
पण हा जीव घाबराघुबारा व्ह्ययचा

कॉलेज मध्ये नेहमीच
नजर तुला शोधत असायची
पण तुला कुठे समजायचे
तू तुझ्याच गुर्मित असायची

म्हटले एकदा तरी
डेरिंग करून विचारायची
पण डेरिंग करता करतच
तू डोळ्यापुढून जायची

शेवटी असाच एक दिवस तो
योगायोग मला आला
आणि त्या क्षणलाही
तू सहज नकार दिला

दोन दिवस जेवलॉ नाही
घरचे सगळे टेन्षन मधे पडले
आणि खरोखरच दोन दिवस
माझे ओरिज्नल उपास घडले

पण तिसर्‍या दिवशी मला
रहवलेच अजिबात नाही
ती तर नाही म्हणाली
एका भाकारित भागलेच नाही

अग मला माहीत होत
तुझा होकार कधीच नसणार
तरिपन मी असतसा
कधीच नाय गप बसणार

तू किती ही नाही म्हटलेस
तरी मी तुझाच आहे
तुझ्या नकारालाच मी होकार समजतो
तरी मी तुझाच आहे


----जितु--------

vede he mann majhe

वेडे हे मन माझे..........

एकदाची उगवली ती सकाळ
वाट पहात होतो जिची

होते मन उतावीळ
तिच्या तोंडुन ते शब्दं ऎकण्यासाठी

पण ते शब्दं माझ्यासाठी
नव्हतेच कदाचीत

त्यानंतर वाईट असे कधी
वाटलेच नाही

डोळ्यात ह्या अष्रु
कधी तरळलेच नाहीत

ह्या पुढे कदाचीत प्रेमाचा
विचारही हे मन करणार नाही

हसाय्च्याही आधी खुप
वेळा विचार करेल हे मन

आहे खात्री मला ती विसरणार नाही
तरीही मी काही बोलणार नाही

असे असुनही वेडे हे मन माझे
काही केल्या शांत बसेना

आजही मनात कुठेतरी आहे एक आस
की ती येईल परत कदाचित...........

-->DEV<--

nakaar

नकार


आज माझेच मन माझ्यावर रुसले आहे
उगीच माझ्या भावनेला छेद देउन बसले आहे
कंठ येतोय दाटुन का असा मी वागलो
तिच्या झोपेतही का मी माझाच् जागलो

अधिकार नव्हता मला तरी बंधने झुगराले
एका अवचित क्षनि गाटून तीला विचारीले
प्रेम करशील का माझयावार प्रश्न होता माझा
वेड्या मनाला महितच नव्हते नकार असेल तीझा

नकार मिळताच ह्रदयास धक्का बसला मोठा
अतपर्यन्त प्रेमचा विचारच करित होतो खोटा
क्षमा कर मजला आता मी समजुन चुकलो
पहिलयाणदाच आज मी तुझ्यापुढे झुकलो

मनाला सावरलेय मी माझ्या आता
पुन्हा अशी चूक करनार नाही
कळुन चुकले आता मला
खरया प्रेमाला इथे कोनि पुसनार नाही..........

------- जीतू-------

ajun nahi shiklo

अजुन नाही शिकलो............

आजपर्यंतच्या प्रवासात
अनेक गोष्टी शिकलो

विचार करायला शिकलो

भर दिवसा स्वप्नं बघायला शिकलो

अनेकदा अडखळूनहि पुन्हा
स्वत:ला सावरायला शिकलो

स्वत:साठी जगता जगता
दुसऱ्यांसाठी जगायला शिकलो

शब्दांचे अर्थं समजुन घेऊन
कविता लिहायला शिकलो

छोट्या छोट्या गोष्टींमध्ये
आनंदीत व्हायला शिकलो

स्वत:ला समजुन घेता नाही आले तरी
दुसऱ्यांना ओळखायला शिकलो

एवढे शिकुनही अत्तापर्यंत
"प्रेम" करायला नाही शिकलो............


-->DEV<--

pahila paus

पहिला पाऊस...

पहिला पाऊस पडतो तेंव्हा
एकच काम करायचं...
हातातली कामं टाकुन देउन
पावसात जाऊन भिजायचं!

आपल्या अंगावर झेलून घ्यायच्या
कोसळणार्या धारा
श्वासांमध्ये भरून घ्यायचा
सळाळणारा वारा

कानांमधे साठवुन घ्यायचे
गडगडणारे मेघ
डोळ्यांमध्ये भरुन घ्यायची
सौदामिनीची रेघ

पावसाबरोबर पाऊस बनून
नाच नाच नाचायचं
अंगणामधे, मोगर्यापाशी
तळं होऊन साचायचं!

आपलं असलं वागणं बघुन
लोक आपल्याला हसतील
आपला स्क्रू ढिला झाला
असं सुध्दा म्हणतील

ज्यांना हसायचं त्यांना हसू दे
काय म्हणायचं ते म्हणू दे
त्यांच्या दुःखाच्या पावसामधे
त्यांचं त्यांना कण्हू दे

असल्या चिल्लर गोष्टींकडे
आपण दुर्लक्ष करायचं!
पहिला पाऊस एकदाच येतो
हे आपण लक्षात ठेवायचं!

म्हणून...
पहिला पाऊस पडतो तेंव्हा
एकच काम करायचं...
हातातली कामं टाकुन देउन
पावसात जाऊन भिजायचं!

--Unknown.

majhya swapnatli ek pari

माझ्या स्वप्नातली एक परी..............

अंधारलेल्या माझ्या दुनियेत
होतो मी एकटाच जगत..........

होते फ़क्त माझेच शब्दं
माझ्या अवतीभवती

अचानक या दुनियेत आली एक परी
एक आषेचा किरण बनुन.........

बहरली एक नवी उमेद
दिसु लागले सुर्यकिरण..........

शब्दांना माझ्या गवसले अर्थं
माझ्यातच मी झालो धुंद...........

क्षणभर का होईना, वाटू लागले
somewhere I belong

पण विसरलो होतो मी की....
काही स्वप्नं हि स्वप्नंच रहातात
न काही लोक शेवटपर्यंत
"शापित गंधर्व" रहातात.............


-->DEV<--

He Continues.... :-D

prem anubhavla mi

"प्रेम अनुभवला मी"

मी नाही म्हननार की मी प्रेम अनुभवला नहीं ...
कस नाकारू शकतो मी है?

ते तिच हस्न, तिचा लाजना...
तिच रागव्न, तीच रुस्न...
कधी तीच हक्काने oradna...
आणि तिच्या त्या रागाव्न्याला शांत पने आयकून घेण...

कस विसरु शक्तोह मी??

तिच माझ्या जवळ येन , माझा हात पकडन...
माझी वाट पाहण...
रात्र झाली की आतुरतेने.. दूसरा दिवस कधी उजेड्तो ह्याची वाट पाहण.

रात्रं दिवस फक्त तिची आठवन...

आता मागे वलून बघ्तोह तर वाटता टी आहे... मझ्य्याच मागे ...माझ्याच जवळ....
पण तिला बघू नाही शकत..तिच हस्न आइकू नाही शकत...
तिच्या स्पर्श आठवला की आंगा वर काटा येतो...अस वत्ता की तिनी माला मीठी मारली आहे...

माहिती आहे माला..टी परत येणार नहीं..
पण हेच सगले भास माला तिच्या जवळ न्हेते...माला तिची अठावन करूँन देते...

खुप प्रेम केला तिच्य्वर....आणि तिनी माझ्यावर...
दिवस कसे बद्दलेत्त समजलेच नाही...

माझी उमेद...माझी ताकद म्हणजे त्ति..

प्रेमाचा काल फार कमी होता..टी गेली...
पण एक कधीच नहीं विज्नार्य दिव्याने माझ्या जीवनात उजेड करूँ गेली....

पण नहीं म्हननार की मी प्रेम अनुभवला नाही...
कस म्हनू मी????

-अमेय कापशीकर
...For the First time :-)

ek tari maitrin asavi

एक तरी मैत्रीण असावी......

एक तरी मैत्रीण असावी
बाईकवर मागे बसावी
जुनी हीरो होंडा सुद्धा मग
करिझ्माहून झकास दिसावी !

एक तरी मैत्रीण असावी
चारचौघीत उठून दिसावी
बोलली नाही तरी निदान
समोर बघून गोड हसावी !

एक तरी मैत्रीण असावी
कधीतरी सोबत फिरावी
दोघांना एकत्र पाहून
गल्लीतल्या सगळ्या पोरांची जिरावी !

एक तरी मैत्रीण असावी
जिच्याशी निर्मळ संवाद असावा
कधीतरी छोट्या भांडणाचा
एखादाच अपवाद असावा..

एक तरी मैत्रीण असावी
आयुष्याच्या अनोळखी वळणावर
तुमच्या व्यथा वेदनांवर
तिने घालावी हळूच फुंकर..

एक तरी मैत्रीण असावी
जिच्या मैत्रीत विश्वास रुजावा
तुमचासुद्धा खांदा कधी
तिच्या दुःखाने भिजावा..

एक तरी मैत्रीण असावी
चांदणीसारखी मैत्रीच्या आकाशात
मित्रांचे दिवे मावळले म्हणजे
चालावं पुढे तिच्याच प्रकाशात..............


--Unknown