"प्रेम अनुभवला मी"
मी नाही म्हननार की मी प्रेम अनुभवला नहीं ...
कस नाकारू शकतो मी है?
ते तिच हस्न, तिचा लाजना...
तिच रागव्न, तीच रुस्न...
कधी तीच हक्काने oradna...
आणि तिच्या त्या रागाव्न्याला शांत पने आयकून घेण...
कस विसरु शक्तोह मी??
तिच माझ्या जवळ येन , माझा हात पकडन...
माझी वाट पाहण...
रात्र झाली की आतुरतेने.. दूसरा दिवस कधी उजेड्तो ह्याची वाट पाहण.
रात्रं दिवस फक्त तिची आठवन...
आता मागे वलून बघ्तोह तर वाटता टी आहे... मझ्य्याच मागे ...माझ्याच जवळ....
पण तिला बघू नाही शकत..तिच हस्न आइकू नाही शकत...
तिच्या स्पर्श आठवला की आंगा वर काटा येतो...अस वत्ता की तिनी माला मीठी मारली आहे...
माहिती आहे माला..टी परत येणार नहीं..
पण हेच सगले भास माला तिच्या जवळ न्हेते...माला तिची अठावन करूँन देते...
खुप प्रेम केला तिच्य्वर....आणि तिनी माझ्यावर...
दिवस कसे बद्दलेत्त समजलेच नाही...
माझी उमेद...माझी ताकद म्हणजे त्ति..
प्रेमाचा काल फार कमी होता..टी गेली...
पण एक कधीच नहीं विज्नार्य दिव्याने माझ्या जीवनात उजेड करूँ गेली....
पण नहीं म्हननार की मी प्रेम अनुभवला नाही...
कस म्हनू मी????
-अमेय कापशीकर
...For the First time :-)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment