athwanincha paus

"आठवणींचा पाऊस", __संतोष आणी अम्रॄता

काही केल्या आठवण तुझी
आल्या नंतर जात नाही..
इतका तुझा होतो मी,
की, माझाच मी राहात नाही..

संतोष (कवितेतला)
_________________

आठवण येते तुझी
आणी मेघ बरसतात
पापण्यांमधुन कसलेसे
झरेच वहातात

अमॄता (कवीतांची)
_________________

आठवण बनुन येतो पाऊस
सरी मागे ठेउन जातो
भिजवतो जरी वरुन तरी
आतुन काही घेउन जातो

संतोष (कवितेतला)
_________________


आठवणींच्या सरींचा देखील
राग असावा
मेघ-मल्हार पावसाचाच एक
भाग असावा

अमॄता (कवीतांची)
_________________


आठवण जरी आली तुझी
मी अश्रु ढाळीत नाही
पाउसच असतो तो..
मी आसवे गाळीत नाही ..

संतोष (कवितेतला)
_________________


तु दुर गेलास की
आठवण तुझी गडद होते
गालांवरुन अश्रुंची
नदी अधीक भडक होते..

अमॄता (कवीतांची)
_________________

http://www.orkut.co.in/Profile.aspx?uid=4083262603134355633