पाऊस. . .
ढगांमध्ये विरून मी तुझ्याच साठी बरसलो,
बरसून आता तुझ्या चिंब ओल्या केसातून निथळलो. . .
हरवून बसताना मी तुझ्या त्या गोड मंद हास्यात
मिसळलो पुन्हा तुझ्या त्याच पाणीदार डोळयात. . .
वाहत जाऊन शितिजापर्यंत मी फ़क्त तुझ्यासाठीच भटकलो
भटकून पुन्हा विरघळून मी तुझ्यासारखाच तरसलो. . .
थेंबाथेंबातून गायलो मी आपल्या पावसाचे गाणे
हिरव्यागार पाउलवाटेवर मन तृप्त होत भिजणे. . .
जळुन पूर्ण उन्हाळाभर, मी आता पावसाबरोबर परतलो
पण धरून तुझा हात हाती, मी फ़क्त ओंज़ळभरच बरसलो. . .
प्रत्येक पाऊस आता तुझ्या-माझ्यासाठीच असेल
अन तुझ्या प्रत्येक पावलाआधी तो मातीला भिजवेन. . .
कदाचित तेंव्हाच जाणवेल तुला की "का मी इतका बेहकलो?"
आणि जाणवल काही तर मी ही म्हणेन "म्हणूनच मी जन्मलो. . . "
- रोहन
Friday, June 13, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment