जगावं म्हनतोय
लहान होतो, मोठा होन्याची वाट बघायचो
भविष्यात तरी स्वछंद जगता ये ईल
म्हनून वर्तमानात सगळयांच्या
सांगन्याप्रमाने जगायचो.
प्राथमीक मधुन हायस्कुल मध्ये गेल्यावर
काळा चश्मा घालुन फ़िराव म्हनतोय
एवढं वर्ष झालं की,
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय
द्हावीच्या अभ्यासाचे चटके बसु लागले
गाँगलचे नाव काढल्यावर फ़टके बसु लागले
निदान दहावी झाल्यानंतर तरी
एखाद्या दुचाकीने फ़िराव म्हनतोय
एवढं वर्ष झालं की,
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय
बारावीचं आयुष्यातील मला महत्व पटु लागलं
दुचाकी चं स्वप्न आपोआप डोळ्यातून हटू लागलं.
पुन्हा मोठ्या आशेने बारावीनंतर एखाद्या
बाईकवर फ़िरावं म्हनतोय
एवढं वर्ष झालं की,
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय
दहावी झाली बारावी झाली
डिग्रीचं टेंशन सुरू झालं
बघता बघता वडीलांचही पगार
जाउन पेनशन सुरु झालं
डिग्री झाल्यावर तरी एखद्या
मैत्रिनीसोबत फ़िरवं म्हनतोय
एवढं वर्ष झालं की,
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय
रडत पडत डिग्री झाली उडत उडत नॉकरी आली
पुढच्या वर्षी तरी एखदया मुलीसोबत
लग्न करावं म्हनतोय
लग्नानंतर तरी
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय
शेवटी एकदाची लग्नाची कामगिरी झाली
आई वडील, शिक्षकांची झाली आता
बायकोची गुलामगिरी आली
एखाद्या वर्षात एखाद्यं मुलबाळ व्हावं म्हनतोय
बाप झाल्यावर तरी
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय
हळू हळू मुले झाली व्याप वाढला
ईवल्याश्या नॉकरीचाही ताप वाढला
शेवटी हात पाय हालतात तोपर्यंत
भारतभर फ़िरावं म्हनतोय
रिटायर झाल्यावर तरी
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय
रिटायर झालो हात पायही गळाय लागले
शेवटचे क्षन आल्याचे आता
मलाही कळाय लागले
पुनरजन्म झालाच तर एखादं
जनावर व्हावं म्हनतोय
या जन्मात नाही तर नाही
पुढच्या जन्मात तरी
स्वःताच्या मनाने जगावं म्हनतोय.
http://www.orkut.co.in/Profile.aspx?uid=8565519669230155031
Tuesday, June 10, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment